Pebbles,

Pebbles was een Duitse dog teefje, met haar had ik al een gesprek gehad voor haar hernia operatie. De operatie was ze goed door gekomen, en ze was er tot bepaalde hoogte ook weer redelijk goed bovenop gekomen, maar toen ging het toch weer bergafwaarts. Ze had steeds meer ondersteuning nodig, omdat ze niet meer zelfstandig kon lopen. Eigenaar Nicole, vroeg toen aan mij of ik een gesprek met Pebbles wilde aangaan om te vragen wat ze wilde en of ze veel pijn had.

Het gesprek tussen Pebbles en mij:

Pebbles: Ik ben moe, ik heb pijn en ben bang. Bang dat ik het niet red en dat ik het leven moet loslaten. Mijn voet wil niet, doet pijn. Het maakt me bang en onzeker. Ik had gehoopt hier uit te komen en uit te blijven. Maar zo kan het niet. Ze hebben zo hun best gedaan (eigenaars). Ik weet het niet. Ik heb geen controle over mijn spieren en ze doen pijn. Ik vroeg: Welke spieren doen pijn? Pebbles antwoordde: Mijn rugspieren en mijn zenuwen. Ik heb gevraagd waardoor het kwam. Toen antwoordde Pebbles: Het lijkt wel of er een knoop, een blokkade zit in mijn rug. Dat kost me veel kracht en maakt me onzeker. Als dit slechter wordt dan wil ik niet meer, en ik kan niet meer. Dan wil ik naar Joop (overleden hond).

Het bleek dat haar rugzenuw onherstelbaar beschadigd was. De eigenaars hebben haar toen laten gaan.

Dank je wel Nicole!

 

Tjinta

Tjinta is ook een  dog en een teefje, ze is van dezelfde eigenaars. Tjinta was rond die tijd dat Pebbles overleed ongeveer een jaar oud. Na die tijd werd Tjinta bitcherig naar andere honden en ze had last van schijnzwangerschap.

Ook met Tjinta heb ik een gesprek gehad om te vragen wat er aan de hand was.Tjinta: Ik mis Pebbles en ik heb pijn in mijn buik, de hormonen zijn in de war. Ik voel me ziek en ellendig. Van tevoren voelde ik druk en spanning, en wist ik dat Pebbles ziek was en dat ze wilde gaan.

Tjinta heeft verdriet om Pebbles en ze heeft tijd nodig omdat een plaats te geven, ik heb haar gevraagd wat ze fijn vindt; ze vindt wandelen nu erg fijn.

Mijn aanvulling:

Ik voel veel innerlijke spanningen bij Tjinta, en door die af te reageren is ze bitcherig. Ze is dan bezig haar persoonlijke ruimte te beschermen. Van nature is ze een makkelijke, stabiele hond die zich goed aanpast aan haar omgeving. Een hond waarbij je niet snel in de gaten heb dat ze het moeilijk heeft, of dat ze over haar grenzen gaat. Meestal maakt ze geen moeilijkheden met andere honden  behalve als ze in een disbalans komt. Tjinta heeft in haar jonge jaren al veel spanning en zorgen gevoeld om Pebbles. Het zou best kunnen dat de hormoonhuishouding uit balans is geraakt door de moeheid, en door de spanningen die ze voelde en door verdriet dat ze nog een plaats moet geven. Het past wel helemaal bij dit type hond dat zich zo verantwoordelijk voelt. Ze kan haar taak normaal gesproken wel aan, maar nu heeft ze tijd nodig om alles een plaatsje te geven.

Mijn adviezen: 

Een bachreceptuur voor haar maken en twee afstandhealings geven. Ontspannende dingen met haar doen zoals wandelen, maar ook met haar praten, om haar laat te laten weten dat je haar begrijpt. Duidelijke leiding, zodat ze weet waar ze aan toe is.

Tjinta was daarna weer vrij snel weer in balans en had ook geen klachten meer met wat betreft schijnzwangerschap en moeheid. Het gaat nu weer goed met haar.